بررسی و ساماندهی عوامل آلودگی بصری در افزایش کیفیت نماهای شهری نمونه موردی پیاده راه تربیت تبریز

منظر شهر واسطه ای میان انسان و پدیده شهر و تبلور بصری و معنایی اجزای تشکیل دهنده فضا است که یکی از اجزای آن تابلوها و علایم هستند. تابلوهای معرف کاربری و تبلیغاتی درعین ایفای نقش کارکردی خود، که معرفی کالا و خدمات است، موجب افزایش پویایی و سرزندگی فضا یا اغتشاش و سردرگمی می شوند. این موضوع درحالی مطرح است که منظر شهری بیش تر مراکز فعال شهرها با تابلوهای رنگارنگ پوشیده شده است. این تابلوهای رنگارنگ درکنار یکدیگر و درطول زمان برای جلب توجه مشتریان شکل گرفته اند، ازهمین رو دارای ویژگی منحصر به فردی هستند که همان هویت بصری متمایز و مشخصی است که از فرهنگ مردم و مطابق با نیاز و سلیقه روز برآمده است. پیاده راه تربیت تبریز یکی از مهم ترین و قدیمی ترین مراکز خرید تبریز است که با تابلوهای تبلیغاتی مغازه ها و فروشگاه ها پوشیده شده است. در این پژوهش با استفاده از روش تحقیق توصیفی تحلیلی، بعد از مشاهده و جمع آوری اطلاعات به بررسی نقاط قوت و ضعف موجود در منظر این پیاده راه که به دلیل وجود تابلوها ایجاد شده است، پرداخته شده و زمینه های مختلف را بررسی کرده و در انتها نتیجه این شده است که تابلوهای معرف کاربری این پیاده راه، علاوه بر نداشتن هماهنگی هایی از جمله فرم و چیدمان با زمینه کالبدی، به علت استفاده نامناسب از رنگ ها و بی توجهی به زمینه فرهنگی مطلوبیت بصری لازم را ندارند و لازم است در این زمینه اصلاحاتی صورت بگیرد. به منظور انجام این اصلاحات می توان رویکردهای مختلفی اتخاذ کرد که در این پژوهش با ارائه الگوها و نمونههای مناسب و توصیه های طراحی مناسب با زمینه مورد نظر، به ارائه چهارچوب و پیشنهاداتی برای طراحی و ساماندهی تابلوهای معرف کاربری پیاده راه تربیت پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

منظر شهری ، اغتشاشات بصری ، تابلوهای معرف کاربری ، پیاده راه ، پیاده راه تربیت تبریز