بررسی نقش همسازی سازه و فضا در روانشناسی محیط (نمونه موردی:فرهنگسرای امام خمینی در شهر زنجان)

نقش همسازی سازه و فضای معماری بر الگوی رفتاری افراد چیست؟مناسب بودن فضاهای معماری به عنوان قرارگاه های رفتاری موضوع مهمی است بنابرین باید میان محیط و الگوی جاری رفتاری در آن همساختی مناسبی وجود داشته باشد که این همساختی را می توان از طریق همسازی و تعامل میان سازه و فضای معماری بدست آورد.امروزه جایگاه سازه در معماری تغییر یافته بطوریکه می توان گفت سازه خود سبب خلق فضای معماری می شود و معماری متکی بر داشتن سازه ای مناسب است. هدف این تحقیق تبیین جایگاه سازه در خلق فضای معماری می باشد چراکه به نظر می رسد تمرکز بر موضوع سازه در خلق فضای معماری بتواند تاثیر عوامل محیطی و خصوصیات کالبدی را بر الگوهای رفتاری بیان نماید.در این راستا ابتدا به بررسی نقش و جایگاه سازه در معماری و سپس چگونگی خلق فضای معماری می پردازیم و لازم بذکر است پژوهش حاضر یک پژوهش تحلیلی است که با تهیه پرسشنامه که از یک بنا در زنجان با کاربری فرهنگسرا و داراری سازه نمایان در نمای بتا است پرسشهایی مطرح می شود که به بررسی الگوی رفتاری افراد و حسی که نسبت به آن فضا دارند به این مهم دست می یابیم که در صورت تلفیق سازه و فرم بنا و نمایش عناصر سازه ای حس مطلوبیت فضای معماری افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

سازه ، فضای معماری ، روانشناسی محیط ، همسازی سازه و فضا