نقدی بر مفهوم فضاهای لایه لایه در معماری با نگاهی به معماری بومی ایران

مفهوم فضای لایه ای که در اندیشه های لویی کان و ونتوری مطرح شده بود به ایران راه یافت و به دلیل شباهت با بخشی از الگوهای معماری ایران مورد توجه طراحان قرار گرفت. این مفهوم با مفهومهایی چون فضای خدمات دهنده در یک شبکه معنایی متصل به یکدیگر قرار دارند. این نوشتار به این نکته می پردازد که آیا باید این مفهوم را ، آن گونه که در اندیشه لویی کان مطرح است، به معماری ایران تعمیم داد و آن را ذاتی معماری ایران دانست؟ با معرفی مفهوم و بررسی نمونه های مؤید و نافی آن در معماری ایران، نویسنده این نکته را موردنقد قرار می دهد. نتیجه این نوشتار نشان می دهد که استفاده از این مفهوم و زنجیره مفاهیم متصل به آن، امری تصادفی-تاریخی و نه ذاتی معماری ایران است.

کلیدواژه ها:

فضای لایه ای ، فضای خدمات دهنده ، معماری ایران