بررسی اثر تفکیک غیرمجازاراضی و املاک برتوسعه پایداراجتماعی شهرها (مطالعه موردی شهرچهاردانگه )

امروزه دستیابی به توسعه پایدار وبهره مندی عادلانه از مسکن ، آموزش بهداشت ،امید ، امنیت و....در شهرهای ایران از ضروریات اساسی به شمار می رود. مفهوم توسعه پایدار دارای ابعاد مختلف زیست محیطی واجتماعی می باشد . عمده تحقیقات وبررسی هایی که تاکنون پیرامون مسایل توسعه پایدار شهرها صورت گرفته در خصوص پایداری زیست محیطی ودر برخی موارد پایداری اقتصادی بوده وکمتر موضوع پایداری اجتماعی که از مهمترین مفاهیم توسعه پایدار می باشد ، مورد بررسی قرار داده است با نگاهی به وضعیت اقتصادی کشور مشخص است که گرایش اقتصاد کشور از مرحله کشاورزی به مرحله صنعتی وخدمات ، بخصوص در کلان شهرها باعث گردیده تا روستاییان وساکنین شهرهای کوچک به کلان شهرها مهاجرت نمایند وموجبات رشد کلان شهرها را در چهل سال گذشته بخصوص در دهه 60 فراهم آورند.افزایش تقاضای مسکن ناشی ازاین پدیده وعدم توان مالی عمده ی مهاجران در خرید مسکن سبب گردیده ، تامهاجران به منظور تامین بسیاری از اراضی واملاک کشاورزی رابصورت غیر مجاز تفکیک وبه این دسته از متقاضیان بصورت قولنامه ای واگذار نموده اند.

کلیدواژه ها:

تفکیک ، تفکیک غیر مجاز اراضی ، توسعه پایدار ، توسعه پایدار اجتماعی ، شهر چهار دانگه