طراحی ساختمانهای مجهز به میراگرهای اصطکاکی به روش مبتنی برجابه جایی ارتقاء یافته

مقاله حاضربه معرفی یک سیستم سازه ای نوین وروش طراحی آن می پردازد.دراین سیستم سازه ای اتصال تیربه ستون مفصلی بوده وتحمل بارهای جانبی به عهده مهاربندهای قطری مجهزبه میراگراصطکاکی می باشد. طراحی سیستم سازه ای مذکوربه گونه ای انجام می شودکه بعدازوقوع زلزله هیچ یک ازاعضاء آسیب ندیده و نیازی به تعویض آنا نمی باشد.بااستفاده ازروش طراحی پیشنهادی، میزان بازلغزش میراگرها به گونه ای انتخاب می شوند که تغییرمکان حداکثرسازه تحت اثرزلزله طراحی کمترویابرابر باتغییرمکان هدف باشد. چند ساختمان بااستفاده از روش پیشنهادی طراحی شده وبه منظورصحت سنجی روش مذکورتحلیل غیرخطی تاریخچه زمانی سازه ها انجام گرفته است. نتایج نشان می دهدکه اهداف طراحی درتمام سازه ها حاصل شده است.

کلیدواژه ها:

میراگراصطکاکی ، طراحی لرزه ای ، تحلیل غیرخطی تاریخچه زمانی ، طراحی مبتنی برجابجایی