بررسی تاثیر جوش مشکل دار بر عملکرد اتصال ساده نبشی نشیمن در سازه های فولادی

اتصال نبشی نشیمن معمولا اتصالی ساده است که لنگر چندانی به ستون انتقال نمی دهد. در این نوع اتصال، تیر بر روی یک نبشی نصب شده به ستون قرار می گیرد. وظیفه این اتصال تنها انتقال واکنش قایم تکیه گاهی است. به منظور ایجاد پایداری جانبی کافی به تیر همیشه از یک نبشی ضعیف انعطاف پذیر بر روی بال فوقانی تیر استفاده می شود. در محیط های کارگاهی خطاهای زیادی در اجرای اتصالات مانند جوش نامرغوب، جوشکاری اضافی و یا استفاده از نبشی های متفاوت با نبشی طراحی شده به وجود می آید. در این پژوهش با استفاده از مدل سازی اجزا محدود در نرم افزار ANSYS تاثیر جوش معیوب بر عملکرد یک اتصال ساده نمونه مانند مقاومت و تغییر شکل نهایی و درصد گیرداری در چند مدل عددی با الگوهای مختلف جوش اضافی بررسی شد و به بررسی راهکارهایی مانند اضافه کردن نبشی جان و لچکی به نبشی نشیمن برای رفع ایرادات اتصالات با جوش های معیوب پرداخته شد. نتایج تحلیل های غیرخطی نشان داد عیوب جوشکاری به خصوص در نبشی بالا باعث کاهش مقاومت اتصال شده اما سختی و صلبیت و اتصال را تحت تاثیر چندانی قرار نمی دهد و اضافه کردن نبشی جان می تواند کاهش مقاومت ناشی از عیوب جوشکاری را رفع نماید.

کلیدواژه ها:

نبشی نشیمن ، جوش معیوب ، نبشی جان ، المان محدود ، لچکی ، اتصال ساده