بررسی تاثیر محیط کلان اقتصاد ایران بر فرایند صنعتی سازی ساختمان

صنعتی سازی و استفاده از قطعات مدولار در ساختمان از بهترین روش های انبوه سازی در ساخت مسکن و فضاهای شهری مسکونی است که با پیشرفت علم و تکنولوژی در عصر حاضر، موجب پیشرفت های بسیاری در کمیت و کیفیت انبوه سازی ساختمان شده است. این مقاله بر آن است تا با توجه به اهمیت صنعتی سازی ساختمان، به بررسی تاثیرات کوتاه مدت و بلندمدت متغیرهای اقتصاد کلان بر فرایند صنعتی سازی پرداخته و جایگاه کشور ایران را در این فرایند با توجه به شاخص های جهانی مشخص سازد. متدولوژی برآورد شاخص ها در این پژوهش بر اساس امتیازهای میانگین موزون برای متغیرهای کلان کشورهای پیشرو ، کشور ایران و چند کشور مشابه آن با تکیه بر داده های آماری مطالعات جهانی می باشد و در تحلیل مقایسه ای آن با پارامترهای متناظر در ایران این نتیجه حاصل می شود که در کوتاه مدت و در مرحله گذار از شکل سنتی ساخت ساختمان به شکل صنعتی آن، چالش ها و آسیب های متعددی بر اشتغال نیروی کار غیرماهر ، کمیت خروجی در واحدهای تولید مصالح داخلی ، سطح تبادل در درگاه های مبادلاتی مصالح وارداتی و بهای تمام شده مسکن حاکم خواهد شد. همچنین مطالعات تاریخی کشورهای پیشرو در فرایند صنعتی سازی، پیامدهای بلندمدت و مورد انتظار این گذار در اقتصاد به همراه انتقال تکنولوژی حاکم بر تولید و خدمات را منجرب به کاهش بهای مسکن و افزایش کیفی و حجمی آن می نمایاند. آن چه در حاشیه روش تحقیق در این مقاله بیان می شود پیامدهای منفی عدم رویارویی با اقتصاد باز و فرایند جهانی شدن و ضرورت اتخاذ رویکرد اقتصادی باز در قبال اقتصاد بسته بر سیاست های کلان کشور است که به عنوان اولین و مهم ترین شرط لازم در گذار موفق در تغییر الگوی اجرایی حاکم بر بازار مسکن شناخته می شود.

کلیدواژه ها:

ساختمان ، صنعتی سازی ، اقتصاد باز ، اقتصاد بسته ، جهانی شدن ، GDP ، توسعه یافتگی