ارزیابی اثرات زیست محیط (EIA) احداث پارک های جنگلی (مطالعه موردی پارک جنگلی بلوران کوهدشت)

ارزیابی زیست محیطی (EIA) قبل از اجرای هر پروژه، ابزاری بسیار مفید در جهت کاهش اثرات بالقوه احتمالی هر پروژه می باشد. روش های ارزیابی اثرات زیست محیطی از قبیل چک لیست ها، ماتریس ها، شبکه ها و روش های انطباقی محیط مناسبی را در نظم دادن پارامترها برای بررسی ارزیابی زیست محیطی یک پروژه فراهم می آورند. در این مطالعه از روش ماتریس لئوپولد استفاده شد. در دو مرحله اجرا و بهره برداری به بررسی اثرات زیست محیطی پرداخته شد. نتایج نشان داد که پروژه پارک جنگلی هم در مرحله اجرا و هم در مرحله بهره برداری اثرات منفی زیادی را بر محیط زیست جنگل دارد و اثرات منفی آن بیشتر از اثرات مثبت پروژه است. به طوری که بیشتر این اثرات بر روی محیط بیولوژیکی جنگل می باشد. بیشترین اثرات فیزیکی و بیولوژیکی مربوط به فعالیت های تفرجی و در مرحله بهره برداری است. بیش ترین اثرات اجتماعی در مرحله اجرای پروژه و مربوط به مسیر جاده است. با توجه به نتایج، در اجرای این گونه پروژه ها باید توجه بیشتری به حفظ محیط بیولوژیکی جنگل شود به صورتی که محیط زیست جنگل کمتر تخریب شود.

کلیدواژه ها:

ارزیابی اثرات زیست محیطی ، بلوران ، پارک جنگلی ، کوهدشت ، ماتریس لئوپولد