معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیائی گیاهان منطقه خاوه جنوبی (مطالعه موردی: شمال شرق شهرستان دلفان- دامنه های کوه گرین)

این تحقیق در منطقه ای با مساحت حدود 3000 هکتار در دامنه های شمالی کوه گرین، در شمال شرق شهرستان دلفان صورت گرفت. ابتدا نمونه های گیاهی مشاهده شده در منطقه طی فصل رویشی جمع آوری و بر اساس روش های متداول تاکسونومی گیاهی با استفاده از منابع فلور مختلف و سایر منابع شناسایی، تیره، جنس و گونه هر یک از آنها تعیین گردید. نتایج نشان داد که بزرگترین خانواده ها از لحاظ تعداد گونه گرامینه (Poaceae) با 24 گونه (15/78 درصد)، کاستی (Asteraceae) و نعنائیان (Lamiaceae) هر کدام با 23 گونه (15/13 درصد)، شب بو (Brassicaceae) با 20 گونه (13/16 درصد)، پروانه آسا (Fabaceae) با 13 گونه (8/55 درصد) و چتریان (Apiaceae) با 6 گونه (3/95 درصد) می باشند. از نظر شکل زیستی 40/79 درصد همی کریپتوفیت، 39/47 درصد تروفیت، 7/24 درصد ژئوفیت، 5/92 درصد فانروفیت، 4/61 درصد کامفیت و 1/97 درصد کریپتوفیت هستند. نتایج بررسی های پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه مورد مطالعه نشان داد که اکثر گونه های آن (54/61 درصد) مربوط به ناحیه ایرانی- تورانی می باشند.

کلیدواژه ها:

فلور ، شکل زیستی ، پراکنش جغرافیایی ، کوه گرین ، دلفان