روش های مختلف درون یابی کربن آلی خاک (مطالعه موردی اراضی دشت قروه، استان کردستان)

کربن آلی خاک یکی از فاکتورهای مهم در ارزیابی سلامت و حاصلخیزی خاک در نظر گرفته می شود. به دلیل نقشی که کربن آلی خاک در حفظ و بهبود باروری خاک و کاهش میزان گازهای گلخانه ای در جو دارد، شناخت تنوع مکانی کربن آلی خاک را برای پیش بینی و مدیریت آن ضروری کرده است. این پژوهش به منظور بررسی تغییرات مکانی کربن آلی خاک در اراضی دشت قروه انجام شد. بدین منظور از عمق 15-0 سانتیمتری خاک به روش سیستماتیک نمونه برداری انجام گرفت. سپس کربن آلی خاک در آزمایشگاه اندازه گیری شد. شاخص NDVI با استفاده از تجزیه و تحلیل تصویر ماهواره ی لندست 8 در نرم افزار ENVI بدست آمد. نتایج تجزیه ی واریانس در سطح 5 درصد نشان داد که شاخص NDVI اثر معنی داری بر مقدار و پراکنش مکانی ماده ی آلی خاک داشته است. شاخص های ارزیابی روش های درون یابی نشان دادند که کوکریجینگ با متغیر کمکی NDVI و روش وزن دهی عکس فاصله (IDW) به ترتیب بیشترین و کمترین کارایی را در درون یابی داشتند. همچنین مدل نیم تغییر نمای کروی در روش کوکریجینگ با گام 1500 متر و در روش کریجینگ معمولی مدل نمایی با گام 900 متر مناسب ترین مدل ها شناخته شدند.

کلیدواژه ها:

کربن آلی خاک ، پراکنش مکانی ، کریجینگ معمولی ، کوکریجینگ ، شاخص NDVI