بررسی اثرات زیست محیطی فعالیت های پرورش میگو بر کیفیت آب های ساحلی جنوب ایران (هرمزگان، بوشهر و چابهار)

در سه ده گذشته تولید و پرورش میگو دردنیا از رشد سریعی برخوردار بوده است.در این مطالعه اثرات ناشی از فعالیت های پرورش میگو بر آب های ساحلی در 3 استان و در طی یک دوره پرورش مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری برای ارزیابی تغییرات مکانی و زمانی کیفیت آب از سه منطقه شامل پساب های خروجی ، آب های پذیرنده و ناحیه ایی دورتر از مزارع پرورش میگو جمع آوری گردید. تمامی پارامتر های مورد مطالعه شامل دمای آب ، شوری، pH ، اکسیژن محلول ، اکسیژن مورد نیاز بیوشیمیایی ، مواد معلق کل ، نیترات ، نیتریت ، آمونیاک کل ، فسفات ، فسفر کل و کلروفیل a با استفاده ازروش های استاندارد تعیین گردیدند. مابین مناطق مورد بررسی از نظر میزان غلظت اکثر پارامتر ها اختلاف معنی داری وجود داشته است. همچنین میزان غلظت آمونیاک کل ، نیترات ، نیتریت ، فسفات ، فسفر کل و مواد معلق بمراتب بیشتر از میزان مجاز اعلام شده آن برای حفاظت از اکوسیستم های آبی بوده است.آنالیز مولفه های اصلی برای شناسایی منابع آلوده کننده مناطق مورد مطالعه بسیار سودمند بوده است.

کلیدواژه ها:

پرورش میگو ، کیفیت پساب ، آنالیز مولفه های اصلی ، آب های ساحلی