بررسی سختی معادل در سازه های فضاکار تخت دولایه مرکب

برای طراحی اقتصادی یک سازه فضا کار مرکب لازم است پارامترهای متعددی از جمله عمق توپولوژی ابعاد شبکه ضخامت دال بتنی و موقعیت مناسب برشگیرها به طور صحیح انتخاب شوند در این بررسی با تعیین مقطع معادل سازه های فضاکار مرکب می توان رابطه ی سختی معادل را اثبات نمود ترکیب سازه فضاکار و دال بتنی و ورق های موج دار فولادی سازه فضاکار مرکب را به وجود می آورد اجرای دال بتنی بر روی لایه بالایی سازه فضاکار ضمن افزایش سختی کل سازه با تحمل نیروهای برشی و انتقال آن به اعضای بالایی سازه فضاکار سقفی را برای سازه طبقه زیرین فراهم می کند که بر خلاف پوشانه های غیر سازه ای یک کف سازه ای برای طبقه بالا محسوب می شود سازه های فضایی ممکن است تخت شبکه تک انحنا چلیک یا شبکه با دو انحنا گنبد باشند به منظور طراحی مقدماتی با دقت قابل قبول می توان به جای سازه فضاکار مرکب یک سازه ی معادل آن را طراحی کرد در این تحقیق سختی سازه های فضاکار تخت دو لایه اثبات می شود زیرا این نوع از سازه ها کاربرد زیادی دارند در سازه های فضاکار مرکب لایه های بالا و پایین که جایگزین شبکه های بالایی و پایینی سازه فضاکار شده اند فقط دارای نیروهای واقع در صفحه خود هستند هر لایه معرف یک صفحه معادل است و ممان های خمشی به راحتی به وسیله فرمول های نظریه حاکم بر ورق ها به دست می آیند با تقسیم ممان های خمشی در صفحه معادل بر ضخامت سازه مرکب نیروهای حداکثر محاسبه می شوند با تعیین نیروی اجرای دو صفحه فوقانی و تحتانی می توان اولین مرحله از تحلیل سازه ای را انجام داد مشخصات سازه معادل از نظر استاتیکی زمانی با سازه فضاکار مرکب واقعی یکسان خواهد بود که کلیه مشخصات سختی آنها یکی باشد

کلیدواژه ها:

سازه فضاکار مرکب ، دال بتنی ، توپولوژی ، برشگیر ، ابعاد شبکه ، عمق سازه