تخمین ضرایب توابع همانندی مونین – ابوکوف برای لایه سطحی جو در منطقه کویر مرکزی ایران و مقایسه آن با نتایج آزمایش کانزانس

نظریه همانندی مونین _ ابوکف برای پارامتره کردن ویژگی های تلاطمی لایه ی سطحی همگن برای مناطق هموار کاربرد گسترده ای دارد. این نظریه روش معمول محاسبه شارهای سطحی با استفاده از اندازه های باد، دما، رطوبت و نسبت اختلاط آلوده کننده ها در پایین ترین ترازها در مدل های جوی است. در این نظریه توابع همانندی ، شارهای تلاطمی گرما و تکانه را به چینش های میانگین دما و سرعت مربوط می کنند . ضرایب این توابع با توجه به شرایط جو از نظر پایداری متغیر است . با این حال اعتبار این نظریه در مطالعه ی لایه سطحی مناطق ناهموار با اغتشاش ناهمسانگرد مورد تردید قرار دارد . هدف پژوهش حاضر بررسی اعتبار نظریه همانندی مونین - ابوکف برا ی لایه ی سطحی منطقه کویر مرکزی ایران با توپوگرافی به نسبت شدید است . در این پژوهش از داده های یک برج 100 متری در منطقه کویر مرکزی ایران استفاده شده و تابع بدون بعد چینش سرعت (φ m (ζ و تابع ضرایب آزمایش کانزاس در شرایط پایدار و نا پایدار همبستگی به نسبت خوبی وجود دارد. اما با وجود محاسبه این ضرایب در شرایط مختلف جو از نظر پایداری، ضرایب تابع همانندی (φ m (ζ و شکل این تابع تفاوت هایی را با آزمایش کانزاس نشان می دهد که این اختلاف در شرایط نا پایدار (ς <0) قابل ملاحظه است . این تفاوت ها می تواند به دلایل مختلفی از جمله توپوگرافی ناهموار این منطقه در مقایسه با منطقه کانزاس باشد.

کلیدواژه ها:

لایه ی سطحی ، توابع همانندی ، نظریه مونین - ابوکف ، شارهای تلاطمی ، لایه مرزی سطحی همگن ، اغتشاش ناهمسانگرد