معماری پایدار و تاثیر آن بر مجتمع های تفریحی – اقامتی

صرفه جویی در مصرف انرژی های فسیلی و توسعه پایدار از مباحث مهم در سطح بین المللی است. استفاده از انرژی های طبیعی در ساختمان به صرفه جویی در مصرف سوخت ، بهداشت محیط مسکونی و سالم سازی محیط زیست منتهی می شود. هدف این نوشتار دستیابی به الگوهای مناسب اقلیمی و اصول حاکم بر آنها در طراحی مجتمع تفریحی – اقامتی است وسعی دارد با رویکردی تحلیلی توصیفی و با روش کتابخانه ای، معیارهایی را که برای دستیابی به یک معماری پایدار در یک مجتمع تفریحی - اقامتی نیاز است، تبیین نماید.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، مجتمع تفریحی ، انرژی طبیعی