تجمع زیستی نیکل،وانادیم،سرب در بافت عضله ماهی بیاح و زمین کن در خوریات بندر دیلم با تاکید برارزیابی ریسک ناشی از مصرف

این تحقیق به منظور تعیین تجمع زیستی فلزات سنگین نیکل ، وانادیم و سرب در بافت کبد و عضله دو گونه ماهی بیاح و زمین کن و ارزیابی ریسک مواجهه بهداشتی در خوریات بندر دیلم انجام شد ه است . بدین منظور تعداد 40 عدد ماهی ( 20 عدد ماهی بیاح و 20 عدد ماهی زمین کن ) از ماهیان صید شده از خور عبد به تصادف انتخاب گردید و بعد از انتقال به آزمایشگاه و کد گذاری، نسبت به بیومتری و هضم شیمیایی آنها اقدام شد و غلظت فلزات سنگین مذکور با استفاده از دستگاه جذب اتمی اندازه گیری گردید. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد غلظت فلزات سنگین در بافت کبد ماهی بیاح نسبت به بافت عضله بیشتر بوده و این اختلاف معنا دار می باشد ولی این اختلاف برای ماهی زمین کن معنا دار نمی باشد . همچنین بین دو گونه ماهی در میزان غلظت فلزات سنگین اختلاف معنا دار وجود دارد . بیشترین غلظت فلزات مورد مطالعه مربوط به فلز سرب می باشد. میانگین غلظت فلز سرب در هر دو گونه نسبت به استاندارد های FAO و WHO بالاتر می باشد .نتایج حاصل از محاسبه دوز مواجهه حاکی از آن است که مصرف گونه های مورد مطالعه با نرخ کنونی ، از لحاظ بهداشتی خطری برای مصرف کننده ندارد.

کلیدواژه ها:

بندر دیلم ، خور عبد ، نیکل ، وانادیم ، سرب ، دوز مواجهه ، نرخ مصرف