تعیین رابطه بین سبک رهبری کلاسی، و مشارکت دهی دانش آموزان با توسعه تدریس خلاقانه در عصر هزاره سوم

هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه بین سبک رهبری کلاسی، و مشارکت دهی دانش آموزان با توسعه تدریس خلاقانه، بوده است. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه معلمان دوره ابتدایی آموزش و پرورش شهر اصفهان در سال تحصیلی 1333- 1331 تشکیل داده اند. شیوه نمونه گیری، خوشه ای چند مرحله ای بوده که نهایتاً تعداد 382 نفر از -پاسخگویان بطور تصادفی برای پژوهش انتخاب شدند. شیوه ابزار پژوهش سه دسته بوده اند: 1.پرسشنامه محقق ساخته سبک رهبری کلاسی 2. پرسشنامه محقق ساخته مشارکت دهی دانش آموزان 3. پرسشنامه محقق ساخته توسعه تدریس خلاقانه. برای جمع آوریاطلاعات، از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و مدلمعادله ساختاری استفاده شده است. بطور کلی نتایج پژوهش نشان داد، بین سبک رهبری کلاسی آمرانه با توسعه تدریس خلاقانه، درسطحP<0/05 رابطه معناداری وجود دارد. بین سبک رهبری کلاسی مشورتی با توسعه تدریس خلاقانه، در سطح P<0/05 رابطه معناداری وجود دارد. بین سبک رهبری کلاسی عد مداخله گر با توسعه تدریس خلاقانه، در سطحP<0/05 رابطه معناداری وجود ندارد. نیز نتایج پژوهش نشان داد، بین مشارکت دهی دانش آموزان با توسعه تدریس خلاقانه در سطح P<0/05 رابطه معناداری وجود دارد. انگیزه یادگیری، رابطه بین سبک رهبری کلاسی و شیوه مشارکتی را با توسعه تدریس خلاقانه، واسطه گری می کند. همچنین یافته های پژوهش نشان داد، مدل تجربی پژوهش از برازش نسبتاً مطلوبی برخوردار بوده است.

کلیدواژه ها:

سبک رهبری کلاسی ، مشارکت دهی دانش آموزان ، توسعه تدریس خلاقانه