تاثیر نانو ذرات سیلیس و آلومینا بر استحکام فشاری ژئوپلیمر

میتوان با استفاده از ترکیبی از ذرات خاکستر شلتوک برنج و خاکستر کوره با نسبت مناسب به همراه نانو سیلیس و نانوآلومینا، ژئوپلیمرهایی با استحکام بالا تولید نمود. افزودن نانوذرات به بهبود این خاصیت کمک میکند. با استفاده از ترکیبیاز ذرات خاکستر شلتوک برنج و خاکستر کوره به عنوان پایه و چسب سیلیکات سدیم به همراه سود به عنوان فعال کننده قلیایی، ژئوپلیمرهایی با استحکام بالا تولید نمود. برای ژئوپلیمرهای تولید شده، دمای 09 درجه سانتی گراد همواره به عنوان دمای بهینه پخت برای دستیابی به حداکثر استحکام به دست آمد. در نمونههای حاوی نانوذرات به ترتیب برابر31/0و38/5مگاپاسکال به دست آمد. استفاده از سود با غلظتهای متوسط و کم ) 5 و 3 مولار( در عمده ژئوپلیمرهای موردبررسی، باعث دستیابی به حداکثر استحکام شد. بهترین استحکام فشاری در رژیمهای آبی 2 و 7 روزه در نمونههای حاوی نانوذرات به ترتیب برابر31/0و38/5مگاپاسکال هر دو در غلظت سود 3 مولار به دست آمد. استفاده از 1 درصد نانو سیلیس باعث ایجاد حداکثر استحکام در نمونههای حاوی نانوذرات شد. این امر بدان دلیل بود که ذرات نانوسیلیس به صورت آمورف و نانو آلومینا کریستالی هستند. ذرات آمورف در ایجاد استحکام نقش دارند و ذرات کریستالی میتوانند به عنوان نانو پرکننده عمل نمایند

کلیدواژه ها:

ژئوپلیمر ، استحکام فشاری ، خاکستر شلتوک برنج ، خاکستر کوره ، نانو ذرات آلومینا ، نانو ذرات سیلیس