ارزیابی پایداری جاده ها به کمک بتن متخلخل

مهندسی سبز از جدیدترین تکنولوژی ها برای پایداری در طراحی ساختمان هاست که اخیرا در ساخت بزرگراه ها به اجرا در آمده است. مفاهیم متعددی از توسعه پایدار در طراحی و ساخت و ساز جاده ها اعمالشده است که از جمله آن می توان برنامه ریزی بلند مدت، روش ها و فناوری های جدید، تکنیک های مدیریت ساخت و ساز و استفاده مجدد از منابع را نام برد. مهندسی سبز بخشی از هدف جهانی پایداری درازمدت به منظور پاسخگویی به نیازهای امروزی، بدون به خطر انداختن آینده، می باشد. امروزه سیستم های مورد استفاده برای رتبه بندیِ طراحی ها با رویکرد انرژی و محیط زیستLEED)به شدت در صنعت ساخت و ساز مورد استفاده قرار می گیرند، ولی متاسفانه این برنامه ها تنها برای رتبه بندی ساختمان ها کاربرد دارند. چنین معیارهای برای رتبه بندیِ ساخت و ساز جاده ها وجود ندارند. فقط یک تلاش مستند برای انطباق سیستم درجه بندیLEEDبه ساخت بزرگراه ها وجود دارد، که نتایج آن محدود است. این مقاله به تجزیه و تحلیل سیستم درجه بندی چند معیاره با توجه به روسازی بتن بر روی پروژه های جاده های محلیتوسعه یافته می پردازد. این روسازی با توجه به خصوصیاتی که به همراه دارد، می تواند در راستای پایداری محیط زیست عمل کند