فاکتورهای مؤثر جهت جلوگیری از اتلاف سرمایه در طراحی و ساخت محیط های مسکونی

در جامعه کنونی با سیاست های توسعه ی مسکن، تأمین خانه جای خود را به ایجاد سرپناه داده است؛ این موضوع در حالیست که کاهش کیفیت ساخت واحدها و محیط های مسکونی با افزایشسریع جمعیت و کمبود مسکن در کنار محدودیت های زمانی توجیه می شود؛ ولی متأسفانه در دراز مدت به معضلات جدی اجتماعی می انجامد که گاهی حتی برای جبران عواقب زیان بار آن باید خسارت گزافی را پرداخت. گواه این مسئله، تخریب مجموعه های ساختمانی عظیمی است که در جوامع غربی علی رغم امکان بقای کالبدی، ادامه حیات آنها از نظر اجتماعی زیان بار بوده است، که پرداختن بهای این گونه اشتباهات از نظر اقتصادی بسیار سنگین می باشد؛ و یا ممکن است در صورت ادامه حیات این مجموعه ها، با تبدیل شدن محیط های آن به مراکز وقوع جرم و جنایت و از بین رفتن امنیت اسکان، به طور ناخودآگاه هزینه های زیاد دیگری به دولت و بخشهای مختلف تحمیل شود. در این مقاله به دنبال ذکر اهمیت افزایش بهره وری در زمینه ی ساخت و سازها، با بررسی فاکتورهای مؤثر در طراحی مناسب بافتهای مسکونی به نقشکلیدی معماران و طراحان شهری در جلوگیری از اتلاف سرمایه، بیشتر پی خواهیم برد. در این راستا، نهادها و سازمانهای مختلف می توانند گام بسیار مؤثری را در زمینه ی سیاست های اجرایی و جهاد اقتصادی بردارند. نتایج این تحقیق به عنوان راهکاری تئوریک در خصوص تعامل ساخت محیط های مسکونی پاسخ ده و عدم اتلاف هزینه های پرداختی می باشد.