ژنومیکس کارکردی پاسخ به تنش در بافتهای مختلف گندم و خویشاوندان وحشی

مشخصه اصلی در مطالعات ژنومیکس کارکردی دستیابی وسیع به ژنوم برای پاسخ به سوالاتی در خصوص عملکرد DNA در سطوح ژنی، رونوشت RNA و محصولات پروتئینی است، که در مقایسه با روش سنتی ژن به ژن، این مطالعات شامل استفاده از روشهایی با مقادیر داده ای زیاد می باشد. در این تحقیق کتابخانه های EST مربوط به گندم مدرن و خویشاوندان وحشی آن در بافتهای مختلف تحت شرایط کنترل و تنش خشکی مقایسه، بررسی ژن بازدارنده پروتئاز با روش PCR کمی نشان داد که بیان این ژن در برگ در حالت تنش خشکی نسبت به کنترل، به طور معنی داری بالا می رود. همچنین بیان این ژن در برگ گندم مدرن بالاتر از خویشاوندان وحشی آن است. نتایج نشان می دهد که اصلاح بر روی این ژن در برگ موفقیت آمیز بوده است در صورتیکه در ریشه اینگونه نیست. با توجه به مقدار بالای بیان این ژن در ریشه ما پیشنهاد می کنیم برای بالا بردن مقاومت به خشکی در لاینها، بر روی اصلاح این ژن در ریشه گندم کار شود.

کلیدواژه ها:

ژئومیکس کارکردی ، بازدارنده پروتئاز ، تنش خشکی ، خویشاوندان وحشی ، EST