طراحی و ساخت وکتورهای کلروپلاستی به منظور تولید پروتئین های نوترکیب

کلروپلاستها میزبان مناسبی برای بیان پروتئین نوترکیب در گیاه می باشند. الحاق ژن خارجی در ژنوم کلروپلاست از طریق نوترکیبی همتا بین توالی های lanking در وکتورهای کلروپلاستی با ژنوم کلروپلاست صورت می گیرد. تشخیص نواحی بین ژنی لروپلاستی اولین مرحله در ساخت حامل های کلروپلاستی محسوب می شود. در این تحقیق با استفاده از آنالیزهای بیوانفورماتیکی، نواحی بین ژنی ژنوم های کلروپلاستی به عنوان توای هدف برای الحاق ژن خارجی در ژنوم کلروپلاست انتخاب شد. از آنجایی که شباهت دقیق توالی هدف گیری کننده کلروپلاستی کارایی تراریختی پلاستوم را افزایش می دهد یک جفت پرایمر بر اساس نواحی حفظ شده کلروپلاستی، در گوجه، اسفناج، هویج، کلم و کاهو طراحی شد. به منظور تکثیر نواحی flanking از Long PCR enzyme mix استفاده شد. توالی هدف (4kb) پس از ریکاوری از ژل آگارز در وکتور PGEM-T کلون شد. به منظور تأئید ورود قطعه 4kb از آنزیم Not I استفاده شد. به منظور مشخص کردن سایتهای برشی در قطعات 4kb، وکتورهای نوترکیب برای توالی یابی ارسال شد. این وکتورهای نوترکیب می توانند به عنوان وکتورهای کلروپلاستی اختصاصی برای تولید پروتئین نو ترکیب مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

کلروپلاست ، وکتور ، پلاستوم ، پروتئین نوترکیب