بررسی تنوع ژنتیکی در جمعیت های بومادران Achillea tenuifolia بوسیله مارکرهای پروتئین کل گیاهچه

بمنظور بررسی تنوع و تمایز ژنتیکی 9 جمعیت بومادران Achillea tenuifolia بوسیله مارکرهای پروتئینی از روش SDS-PAGE تک بعدی استفاده شد. بر اساس نتایج تعداد 32 باند شناسایی گردید. جایگاه هر یک از باندها بر روی ژل بر اساس وجود (عدد یک) یا عدم وجود هر باند (عدد صفر) تعیین شد و ماتریس فاصله ژنتیکی میان جمعیت ها به روش Nei تعیین شد. بیشترین درصد پلی مورفیسم مربوط به رقم قم با 69/75% و کمترین درصد پلی مورفیسم مربوط به رقم همدان با 40/63% بود. میانگین تنوع ژنتیکی (هتروزیگوسیتی مورد انتظار) در کلیه ی جمعیتهای مورد مطالعه از 0/153 تا 0/267 متغیر بوده و به ترتیب مربوط به سنندج 1 و گرگان بود بر اساس ماتریس شباهت Nei، بیش ترین شباهت بین جمعیت های سنندج 2 و سمنان با فاصله ی ژنتیکی 0/089 و بیشترین فاصله ژنتیکی بین جمعیت های سنندج 1 و سلملس با فاصله ی ژنتیکی 0/38 بدست آمد. نتایج تزیه به مؤلفه های اصلی نشان داد که سه مؤلفه ی اول به ترتیب با 39% و 18% و 16% از کل واریانس متغیرها را توجیه نمدند. مؤلفه 1 نقش مهمی در تمایز جمعیت ها داشت بطوری که جمعیت های گرگان، سنندج 2 و سلماس را بخوبی از سایر جمعیت ها متمایز نمود. در مقایسه ی بین جریان ژنی و تمایز ژنتیکی نتایج نشان داد که میانگین جریان ژنی و تمایز ژنتیکی در 9 جمعیت به ترتیب 0/17 و 0/33 بود. در مقایسه ی روند تغییرات تمایز ژنتیکی و جریان ژنی رابطه ای معکوس وجود داشت.ب طوری که جمعیت های قم و کهک با داشتن جریان ژنی 0/967 دارای حداقل میزان تمایز ژنتیکی به میزان 0/205 بودند که نشان دهنده ی بالاترین میزان شباهت بین دو جمعیت مذکور می باشد. نتایج تجزیه ی واریانس مولکولی (AMOVA) سطح نسبتاً بالایی از تمایز ژنتیکی در میان جمعیت ها (40%) و درون جمعیت ها (60%) نشان دارد. با توجه به نتایج، جمعیت های سنندج 1 و سلماس که بیشترین فاصله ژنتیکی داشتند برای ایاد و رگی که از پتانسیل تنوع ژنتیکی بالایی برخوردار باشند برای دورگ گیری معرفی شدند.

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیکی ، پروتئین های کل ، Achillea tenuifolia