بررسی تنوع ژنتیکی در جمعیت های بومادران Achillea filipendulina بوسیله مارکرهای پروتئین کل گیاهچه

به منظور بررسی تنوع و تمایز ژنتیکی 7 جمعیت بومادران Achillea filipendulina بوسیله مارکرهای پروتئینی از روش SDS-PAGE تک بعدی استفاده شد. براساس نتایج تعداد 27 باند شناسایی گردید. جایگاه هر یک از باندها بر روی ژل براساس وجود (عدد یک) یا عدم وجود هر باند (عدد صفر) تعیین شد و ماتریس فاصله ژنتیکی میان جمعیت ها به روش Nei، تعیین شد. کم ترین و بیشترین درصد پلی مورفیسم مربوط به جمعیت خلخال و مشکین شهر با 55% و 100 درصد بود. میانگین تنوع ژنتیکی (هتروزیگوسیتی مورد انتظار) در جمعیت های ارومیه و مشکین شهر از 0/22 تا 0/46 متغیر بود بر اساس ماتریس شباهت Nei، بیشترین شباهت بین جمعیت های مشکین شهر و مراغه با فاصله ی ژنتیکی 0/05، و بیشترین فاصله ژنتیکی بین جمعیت های خلخال و مراغه با فاصله ی ژنتیکی 0/48 بدست آمد. نتایج تجزیه به مؤلفه های اصلی نشان داد که سه مؤلفه ی اول به ترتیب با 0/67 و 0/15 و 0/8 از کل واریانس متغیرها را توجیه نمودند. مؤلفه 1 نقش مهمی در تمایز جمعیت ها داشت بطوری که جمعیت های ارومیه، خلخال و مهاباد 2 را بخوبی از سایر جمعیت ها متمایز نمود. در مقایسه ی بین جریان ژنی و تمایز ژنتیکی نتایج نشان داد که میانگین جریان ژنی و تمایز ژنتیکی در 7 جمعیت به ترتیب 1/1 و 0/26 بود. در مقایسه ی روند نغییرات تمایز ژنتیکی و جریان ژنی رابطه ای معکوس وجود داشت.ب طوری که جمعیت های مشکین شهر و مراغه با داشتن جریان ژنی 7/97 دارای حداقل میزان تمایز ژنتیکی به میزان 0/03 بودند که نشان دهنده ی بالاترین میزان شباهت بین دو جمعیت مذکور می باشد. نتایج تجزیه ی واریانس مولکولی (AMOVA) سطح نسبتاً بالایی از تمایز ژنتیکی در میان جمعیت ها (26%) و درون جمعیت ها (74%) نشان دارد. با توجه به نتایج، جمعیت های خلخال و مراغه که بیشترین فاصله ژنتیکی داشتند برای ایجاد دو رگی که از پتانسیل تنوع ژنتیکی بالایی برخوردار باشند برای دورگ گیری معرفی شدند.

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیکی ، پروتئین های کل ، Achillea filipendulina