بررسی اثر ریز قلمه و نسبت هورمونی در القاء باززایی مستقیم در رقم محلی خاتونی خربزه

خربزه یکی از گیاهان جالیزی اقتصادی بشمار می رود که سطح زیر کشت قابل توجهی را در استان خراسان به خود اختصاص داده است. بکارگیری تکنیکهای نوین در سرعت بخشیدن به برنامه های اصلاحی می تواند در جبران کاستیهای گذشته نقش مهمی ایفا نماید. رقم خاتونی به عنوان یکی از ارقام محلی بازار پسند می تواند به عنوان یک رقم پایه در برنامه اصلاحی مورد توجه قرار گیرد. در این مطالعه اثر دو فاکتور ریز قلمه و محیط کشت با هدف بهینه سازی شرایط باززائی مستقیم در رقم خاتونی بررسی شد. جوانه جانبی انتهای برگهای کوتیلدونی و حقیقی و دو محیط کشت M1 (حاوی 0/5 میلی گرم در لیتر BAP) و محیط M2(حاوی 0/5 میلی گرم در لیتر 0/01+BAP میلی گرم در لیتر NAA) کشت شد. ریز قلمه کوتیلدونی در مقایسه با ریز قلمه برگ حقیقی باززایی بیش تری نشان داد. محیط کشت M1 در هر دو ریزقلمه ساقه زائی را القا نمود، در حالی که در محیط M2 هر دو ریز قلمه تنها ریشه زایی نمودند و ساقه زایی مشاهده نشد. این نتایج حاکی از آن بود که مقادیر اندکی از هورمون NAA از باززائی مستقیم ریز نمونه ها جلوگیر نموده و ریشه زائی را در هردو ریز قلمه مورد استفاده القاء می نماید.

کلیدواژه ها:

خربزه ، باززایی مستقیم ، ریز قلمه ، هورمونهای گیاهی