اثر انتخاب ژنومی و رایج دو صفتی بر واریانس و همبستگی ژنتیکی بین صفات

به منظور بررسی تأثیر روش های انتخاب رایج و ژنومی بر واریانس و همبستگی ژنتیکی بین صفات، تعداد 100 حیوان غیر خویشاوند برای 50 نسل، جهت ایجاد عدم تعادل پیوستگی بین جایاگه ها آمیزش تصادفی داشتند. برای هر حیوان ژنومی با طول 10 مورگان و تعداد 10 کروموزوم با طول یکسان 1 مورگان، شبیه ساز شد. تعداد 1000 نشانگر SNP در فواصل مساوی بر روی هر کروموزوم قرار گرفتند و تعداد QTL 200 مؤثر بر صفات بصورت تصادفی روی ژنوم پخش شدند. تجزیه های چندصفتی برای پیش بینی ارزشهای اصلاحی رایج و اثر نشانگره استفاده و ارزش های اصلاحی ژنومی افراد از مجموع اثرات نشانگرها با توجه به ژنوتیپ آنها محاسبه شد. نتایج حاصل نشان داد که در هر دو روش انتخاب برای هر دو صفت با انتخاب واراینس ژنتیکی کاهش یافت و میزان کاهش برای صفت با توارث پذیری بالا بیشتر بود. در حالت همبستگی مثبت بین صفات انتخاب باعث کاهش همبتسگی ژنتیکی بین صفات شد، اما در حالت همبستگی منفی بین صفات همبستگی ژنتیکی در جهت منفی بیشتر شد.

کلیدواژه ها:

انتخاب ژنومی ، انتخاب رایج ، تجزیه چندصفتی ، همبتسگی ژنتیکی ، واریانس ژنتیکی