تعیین تنوع ژنتیکی قارچFusarium oxysporum f.sp. Dianthi در استانهای تهران و مرکزی

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 464

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CIGS13_0041

تاریخ نمایه سازی: 7 بهمن 1393

چکیده مقاله:

بیماری پژمردگی آوندی میخک که عامل آن قارچFusarium oxysporum f.sp. dianthiمی باشد؛ یکی از مهمترین بیماری های میخک در ایران است. مؤثرترین و اقتصادی ترین روش کنترل این بیماری استفاده از ارقام مقاوم است و تعیین تنوع ژنتیکی عامل بیماری برای تولید ارقام مقاوم حائز اهمیت است. در این تحقیق، در سال 1389 از گلخانه های میخک در استانهای تهران و مرکزی نمونه برداری انجام شد و 44 جدایه براساس کلید معتبر شناساییNelson et al.,1983 و آزمون بیماری زایی بر روی رقم حساس میخک (Rendezvous) به عنوانFusarium oxysporum f.sp. dianthiشناسایی شدند. تنوع ژنتیکی با استفاده از گروههای سازگاری رویشی VCGsبررسی شد. با کشت جدایه ها روی محیط کلرات دار حاوی 4% کلرات پتاسیم، 396 جهش یافته نیت به دست آمدکلاس های فنوتیپی جهش یافتههای نیت بر اساس نحوه رشد روی محیط کشت های حاوی نیترات، نیتریت و هیپوزانتین به عنوان تنهامنبع تامین کننده نیتروژن تعیین شدند. این جهش یافتهها در سه کلاس فنوتیپی nitM و nit3 ،nit1 گروه بندی شدند. بر این اساس40/6درصدجهش یافتهها از کلاس فنوتیپی38/2درصدnit1 جهش یافتهها از کلاس فنوتیپیnit3و14/6%جهش یافتهها از کلاس فنوتیپیnitMبودند. آزمون مکمل سازی بین جهش یافتگان نیت جدایه های ایران و جهش یافتگان نیت جدایه های ایتالیا (به عنوان شاهد) روی محیط کشت حداقلMMبه عمل آمد و بدین وسیله تعداد گروههای سازگاری رویشی در هر منطقه مشخص شد. در مجموع سه گروه سازگاری رویشیVCG0020, VCG0021, VCG0022در بین جمعیت قارچ مشخص شد.

کلیدواژه ها:

پژمردگی آوندی ، میخک ، گروه های سازگاری رویشی ، تهران ، مرکزی

نویسندگان

نازیار زندیاوری

گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران،

حسین بیات

ایستگاه ملی تحقیقات گل و گیاه زینتی محلات