بررسی تنوع ژنتیکی شنبلیلههای استان فارس با استفاده از الکتروفورز پروتئینهای ذخیرهای بذر

دراین تحقیق 8گونه ازشنبلیله های Trigonella استان فارس جمعآوری و شناسایی شدند. الکتروفورز پروتئین ذخیرهای بذر گونهها بااستفاده ازروش SDS-PAGE انجام گردید. نتایج حاصل از الکتروفورز نشان دهنده 36 باند روی صفحه ژل آکریلآمید بود کهRF آنها بین 1/7و6/9 متغیر بود بیشترین تعداد باندهای پروتئینی 14 باند که متعلق به گونهmonspeliaca T.و کمترین تعداد باند نیز 8 باندبود که مربوط به گونهT. foenum-graecumبود. با توجه به اینکه باندهای شماره 1و 2و 6و 34 (گونهT. sprunerianaباندهای 3و19و28گونه T. monspeliaca باند16گونه T. stellataباندهای 17 و 33 (گونهT. uncataباند 20 (گونهT. astroitesو باندهای شماره 24 و 36 (گونهT. ellipticaدر این گونهها مشاهده گردید میتوان از آنها به عنوان باندهای منحصر به گونه نام بردضریب تشابهJaccardنشان داد که حداکثر ضرایب تشابه ژنتیکی بین گونههایT. stellata و T. anguinaبود که بیانگر حداکثرشباهت بین گونهای میباشد بر اساس نتایج حاصل، 3 مولفه اصلی حدود 61 درصد از واریانس موجود بین ژنوتیپها را توجیه نمودند.در مولفه اول که بیشترین نقش را در ایجاد واریانس داشت باندهای 1 و 2 و 6 و 34 به عنوان متنوع ترین باندها بودند. در مولفه دوم باندهای 3 و 19 و در مولفه سوم باندهای 27 و 7 با داشتن بالاترین ضرایب برداری ویژه بیشترین نقش را در ایجاد تنوع داشتند .برای گروه بندی گونهها تجزیه کلاستر به روشWardانجام شد. با برش دندروگرام در فاصله ژنتیکی2/61گونه های مورد بررسی در2 کلاس مختلف قرار گرفتند

کلیدواژه ها:

شنبلیله ، پروتئینهای ذخیرهای بذر ، الکتروفورز