اثر توکسین قارچ ورتیسیلیوم Verticillium dahliaeبر میزان تحمل و تغییرات محتوای پروتئین کالوسهای دورقم پنبه

پژوهش حاضر به منظور تعیین میزان تحمل کالوسهای حاصل از کشت بافت دو رقم از دو گونه مختلف پنبه در شرایط درون شیشهای تحت تنش زنده با توجه به میزان محتوای پروتئین آنها انجام شد. بر این اساس پس از کشت ریزنمونههای دو رقم گلستان و بومی هاشمآباد در محیط کشتهای هورمون دار، کالوس های بدست آمده به محیط کشت های حاوی توکسین قارچ ورتیسیلیوم انتقال یافتند و درنهایت تغییرات پروتئین آنها با استفاده از اسپکتروفتومتر مورد سنجش قرار گرفتند. بر اساس نتایج، رقم گلستان با1/4میکروگرم برمیلیلیتر به طور معنیداری مقدار پروتئین بیشتری نسبت به بومی هاشم آباد با0/98میکروگرم داشت. همچنین تغییرات مقدار پروتئین نشان داد که با افزایش غلظت توکسین قارچ، از میزان پروتئین ارقام کاسته شد به طوری که بالاترین میزان پروتئین مربوط به تیمار شاهدبدون توکسین با1/7میکروگرم بر میلیلیتر بود و کمترین میزان آن با0/8میکروگرم بر میلیلیتر در غلظت 30 درصد توکسین مشاهده شدبا توجه به اثرات متقابل رقم و غلظت های توکسین، تغییرات پروتئین در هر دو رقم به صورتی یکسان کاسته شد که حاکی از متحمل بودن نسبی هردوگونه بود

کلیدواژه ها:

تنش ، درون شیشهای ، کالوس ، محتوای پروتئین