ارزیابی ساختار جمعیتی و تنوع ژنتیکی در جنس Pisum به کمک نشانگرهای مولکولیSSR

به منظور بررسی تنوع ژنتیکی و ساختار جمعیتی در جنسPisumمتشکل از 4 واریته زراعی و 43 نمونه وحشی بدست آمده از نواحی جغرافیایی مختلف، از 13 نشانگر مولکولیSSRاستفاده شد. بطور کلی، میانگین تنوع ژنتیکی مشاهده شده در این تحقیق0/58بود که دو جایگاه ریزماهوارهPSGAPA و 1 AF016458 به ترتیب کمترین0/25و بیشترین0/80تنوع را نشان دادند. همچنین، بر مبنای نتایج بدست آمده ازSAMOVAتمایز ژنتیکی متوسطی بدست آمد، نشانگر این واقعیت است که اکثر تنوع مربوط به تفاوتهای بین افراد درون جمعیت هاستΦST =0.34933:65.07%~ از سوی دیگر، برمبنای بررسی ساختار جمعیتی به کمک نرم افزارSTRUCTUREدرمجموع، تلفیق جمعیتی پایینی مشاهده شد، که این امر را می توان احتمالا به پایین بودن میزان جریان ژنی در بین نمونه های مورد مطالعه نسبت داد. در بین 14 ناحیه جغرافیایی مختلف، بیشترین میزان تنوع در ناحیه ( 0.4Libya 4 ( و ( 0.42 Libya 2 مشاهده شد. برمبنای درخت فیلوژنی مبتنی بر الگوریتم الحاق همجوارNeighbor-joining تمامی 32 نمونه مربوط بهP. fulvumو همچنین 4 نمونه مربوط به ارقام زراعی از سایر زیرگونه های مورد مطالعه در این تحقیق، الگوی ژنتیکی مجزایی نشان داده و بنابراین در گروه های فیلوژنی مجزایی قرار گرفتند. نتایج این تحقیق، درمجموع، از یکسو حاکی از قابلیت و توانایی نشانگرهای ریزماهواره را در زمینه ایجاد تفاوت بین ارقام زراعی و نمونه های وحشی جنسPisumمی باشد و از سوی دیگر، پتانسیل بالای آنها را در زمینه اختصاص دادن نمونه های مورد مطالعه به مکان هایی که از آنجا نمونه برداری صورت گرفته است را نشان می دهد

کلیدواژه ها:

ساختار جمعیتی ، نخود فرنگی ، SAMOVA ، نشانگرهایSSR