بررسی تطبیقی شخصیت سازی دختر در کتاب های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان طی دهه 60 تا 90 هجری شمسی

فضاسازی و بیان احساسات موجود در تصویرگری، با شخصیت های آنها ارایه می گردد. حساسیت این مسله در کتاب های کودک ونوجوان به علت نقش آن در الگوسازی برای مخاطب، بیش از سایر موارد مورد توجه می باشد. امروزه با حضور دیدگاه ها و سبک های جدید، تنوع زیادی در این زمینه حاصل شده است. چگونگی ارایه شخصیت دختر، به عنوان یکی از پرکابردترین ارکان ادبیات، می تواند نشانگر زمینه های موجود در هر دوره تاریخی، از جمله دیدگاه های فرهنگی و اجتماعی آن باشد. هدف از مطالعه تطبیقی حاضر، بررسی چگونگی شخصیت سازی دختر در کتاب های مصور در دهه های اخیر بوده است. روش پژوهش بر اساس هدف، کاربردی، نیز از نظر ماهیت، توصیفی – تحلیلی – زمینه یابی و نیز همبستگی می باشد. جامعه آماری، کتب انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ایران، در 4 دهه 60 تا 90 هجری شمسی بوده، همچنین نمونه گیری موردی و به طور تصادفی صورت پذیرفته است. بررسی سیر تحول شخصیت سازی دختر در کتاب های مورد مطالعه نشان می دهد که روند استفاده از شخصیت های خردسال رو به افول و نوجوان در حال افزایش است. در بروز حالات روحی چهره بی حالت و خنثی با چهره شاد برابری دارد. البته به طور کلی استفاده از خردسالان، روحیات شاد و خنثی، بیشترین نمایش را در تصاویر کتاب ها کودک اعم از شعر و داستان نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

شخصیت پردازی ، تصویرگری ، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ، دختر