اثر بخشی مداخله گروهی بخشش بر روابط مثبت با دیگران و رشد شخصی جانبازان و همسران آنها

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مداخله گروهی مبتنی بر بخشش بر روابط مثبت با دیگران و رشد شخصیجانبازان و همسران آنها بود. طرح پژوهش از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه بود. جامعهآماری تحقیق کلیه جانبازان و همسران آن ها درسال 1391 شهر اصفهان بود و نمونه تحقیق 20 زوج بود که به روشدر دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه گمارده شدند.ابزار مورد استفاده پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی محقق ساخته و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (1995)بود. مداخله گروهی مبتنی بر بخشش بر روی گروه آزمایش به مدت 5 هفته و به مدت 15 ساعت اجرا گردید و بهگروه کنترل هیچ آموزشی داده نشد.به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که مداخله گروهی بخشش بر روابطمثبت با دیگران (P<0/01) و رشد شخصی (P<0/02) جانبازان و همسران آنها در پس آزمون مؤثر بوده است.

کلیدواژه ها:

بخشش ، روابط مثبت با دیگران ، رشد شخصی