بررسی وضعیت سلامت روان معلمان آموزش و پرورش منطقه کوهپایه

توجه به بهداشت روانی در تمام عرصه های زندگی از جمله زندگی فردی و اجتماعی و شغلی حایز اهمیت است. عدمتوجه به سلامت روان یکی از عوامل مهم در کاهش کارآیی، از دست رفتن نیروی انسانی و ایجاد عوارض جسمی وروانی، خصوصا در خدمات حرفه ای، می باشد. با توجه به نقش معلمان در سیستم آموزش و پرورش و لزوم انگیزه کاریبالای آنها برای ایجاد آموزش بهتر برای این قشر عظیم، تحقیقی به منظور بررسی سلامت روان معلمان آموزش وپرورش منطقه کوهپایه انجام شد. این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است که روی 100 نفر از معلمانکه به صورت تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شدند، انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه سلامتعمومی گلدبرگ (1972) بود. یافته ها از لحاظ سطح سلامت روان نشان داد که 43% از نمونه ها دارای علامت و 57%از آن ها بدون علامت بودند. بین سلامت روان و ویژگی های دموگرافیک از قبیل وضعیت تاهل، تعداد فرزندان و رضایت از وضعیت اقتصادی ارتباط معناداری وجود نداشت. میانگین نمره سلامت روان نمونه ها 24.90 بود که درمقایسه با جمعیت عمومی در ایران، رقم بالایی می باشد. سلامت روان معلمان به دلایل متعددی نسبت به سایر مردم جامعه در معرض خطر است. با توجه به یافته های تحقیقات موجود از مهم ترین دلایل می توان به ماهیت استرس زای این حرفه، فشار کاری، عوامل سازمانی و عوامل فردی اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، معلمان ، آموزش و پرورش