گریز از تحقیق و پژوهش «درایران»

در جهان کنونی هیچ کاری و هیچ اقدامی بدون پژوهش، تحقیق و بررسی انجام نمی گیرد. سرعت شگف انگیز رشد اطلاعات و علوم در عصر حاضر حاکی از دگرگون شدن نیرو و توانمندیهای انسان است. نیرویی که بر محیط اطراف خود به شدت اثر می گذارد و هر روز شگفتی های تازه ای می آفریند. هابز فیلسوف انگلیسی (1679-1588 – م) می گوید: «سرانجام دانش قدرت است» و همچنین فرانسیس بیگن فیلسوف و تئوریسین علوم می گوید: «علم قدرت است» ولی کسی که خیلی بیشتر از آن دو این نکته را دریافته بود حکیم ابوالقاسم فردوسی بوده است «توانا بود هر که دانا بود» دکتر بهروز نبوی در کتاب مقدمه ای بر روش تحقیق در علوم اجتماعی در رابطه با سرعت و گسترش و رشد علوم می گوید: علمای معاصر را اعتقاد بر این است که توسعه و پیشرفت علوم در نیمه دوم قرن بیستم به مراتب بیشتر و جامع تر از پیشرفتی است که کلیه علوم از بدو پیدایش خود تا پایان نیمه اول قرن بیستم داشته است. با توجه به مطلب فوق در آغاز هزاره سوم شاهد این هستیم که دانشمندان جهان برای تشکیل انجمن علمی تبلیغ می کنند که در آن علم به عنوان قدرت چهارم پس از زمین، سرمایه و کار بدین از اهمیت ویژه ای برخوردار است. شعار ویژه تشکیل انجمن های علمی فوق، شعار زندگی است، بدین بیان که «کار بدون تحصیلات امکان پذیر نیست و هیچ کس بدون علم شانسی در مبارزه جهانی نخواهد داشت».