بهینه سازی فرآیند تصفیه پساب از طریق افزایش تجزیه پذیری، کاهش یون سولفات، کاهش عددی SAR، Ec

پساب کارخانه اکریلیک یک شرکت پلی اکریل به دلیل ماهیت مواد اولیه، کمکی و شرایط فرایند (پلیمریزاسیون تعلیقی - سوسپانیون در آب) جزء پساب هایی است که عملیات تصفیه آن به سختی انجام می گردد که عمدتا به دلیل مولکولهای حلقوی و سنگین آلی و همچنین ترکیبات گوگردی همراه آن، می باشد. این ترکیبات پس از عبور از راکتورهای بیولوژیک، تجزیه شده و باعث افزایش چشمگیر سولفات خروجی می گردد. در راستای کنترل پارامترهای خروجی و حفظ محیط زیست، پروژه کاهش املاح معدنی تعریف و پیگیری می گردد.در این پروژه با شناسایی منابع آلودگی یون سولفات و املاح معدنی که شامل (1- پساب فرایند پلیمریزاسیون 2- پساب احیاء رزینهای کاتیونی نیروگاه 3- پساب احیاء برج DI در واحد اکریلیک) و شناسایی نقاط Critical فرآیند، با استفاده از هیدروکسید کلسیم و ضایعات اسیدی قسمت تارسازی بر اساس شریب حلالیت مواد، یونهای سولفیت و سولفات راسب و از محیط خارج می گردد. ضمن اینکه مولکولهای حلقوی سنگین آلی خصوصاً Sodium B-sulfopropionitrile نیز شکسته شده و منجر به افزایش تجزیه پذیری ترکیبات آلی می گردد که تستهای انجام گرفته با GC و IR موید آن می باشد. روش فوق برای کاهش یون سولفات برای دو منبع دیگر آلودگی نیز تست گردید و علاوه بر حذف کاستیک مصرفی برای خنثی سازی، سولفات خروجی نیز کاهش پیدا نمود. در طی این تحقیق مکانیسم انجام واکنش ها و نقاط بهینه پارامترهای موثر بر فرآیند که شامل درجه حرارت، غلظت، pH، زمان ماند، نحوه اختلاط و مواد کمکی لازم مشخص گردید.