تاثیر پارامترهای جوشکاری روی خستگی حرارتی فولاد H13 جوشکاری شده

فولاد H13 از نوع فولاد های گرمکار بوده که به علت مقاومت بالا در برابر حرارت بیشـتر بـرای سـاخت قالب های ریخته گری و اکستروژن آلیاژ های غیرآهنی مانند آلومینیوم، منیـزیم و مـس مـورد اسـتفاده قـرار می گیرد . سطوح این گونه قالـب هـا پـس از گذشـت مـدت زمـان مشخصـی در اثـر خـوردگی، سـایش و خستگی حرارتی تخریب م ی شود . برای تعمیر ایـن گونـه قالـب هـا اکثـرا از روش جوشـکاری بـا الکتـرود تنگستنی (TIG) و مفتول پرکننده از جنس فولاد مـارایج اسـتفاده مـی شـود . امـا بـه علـت ضـعیف بـودن خواص مکانیکی جوش حاصل به علت دندریتی بودن ریز ساختار آن، پس از چندی در اثـر گـرم و سـرد شدن متوالی در حین کار، ترک های خستگی حرارتی در سـطوح جـوش هـا دیـده مـی شـود . امـا در اکثـر اوقات می توان ابعاد دندریت های بدست آمده را به وسیله تغ ییراتی در فرآیند جوشکاری تغییر داد . در این تحقیق، هدف بررسـی میـزان جریـان جوشـکاری روی سـاختار بدسـت آمـده از جـوش و عمـر خسـتگی حرارتی قطعات جوشکاری شده فولاد H13 می باشد . در این تحقیق دیده شده که بهترین عمـر خسـتگی حرارتی در پایین ترین جریان جوشکاری حاصل می گردد . همچنین اکثر ترکهای خستگی حرارتی در مرز دانه های اشاعه می یابند .

کلیدواژه ها:

فولاد گرمکارH13 ، خستگی حرارتی ، جوشکاری با الکترود تنگستنی تحت گاز محافظ ، مفتول پر کنند