بررسی موانع استقرار بودجه ریزی برمبناء عملکرد حوزه ستادی وزارت کشور

بودجه ریزی بر مبناء عملکرد در راستای تحول و هرچه اثر بخش تر نمودن نظام بودجه ریزی کشور در سالهای اخیر توجه قابل ملاحظه ای را از سوی صاحبنظران و اساتید حوزه های برنامه ریزی و بودجه به خود معطوف نموده است تا بدانجا که تلاش های تقنینی ارزشمند صورت پذیرفته منجر به تدوین و تصویب مواد قانونی در این ارتباط گردیده است. بر اساس ماده 138 قانون برنامه چهارم توسعه، سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور موظف گردید با همکاری دستگاه های ذیربط به منظور اصلاح نظام بودجه ریزی از روش موجود به روش هدفمند و عملیاتی و به صورت قیمت تمام شده خدمات و فعالیت ها، اقدام نماید. همچنین ماده 16 قانون مدیریت خدمات کشوری نیز بر استنرار نظام قیمت تمام شده کالا و خدمات دولتی تاکید نموده است. به منظور دستیابی به این هدف و تلاش برای بهبود عملکرد، با اتخاذ یک رویکرد پایین به بالا بنظر می رسد که هر یک از سازمانها می بایست تلاش موثری در راستای پیشبرد اصلاحات بودجه ای به انجام رسانند. بر این اساس در پژوهش حاضر تلاش می شود با توجه به عدم توفیق اجرای بودجه ریزی برمیناء عملکرد در وزارت کشور تاکنون، با طرح این سئوال که موانع و مشکلات در مسیر استنرار مطلوب بودجه ریزی عملیاتی در این سازمان کدامند، در قالب فرضیه های تحقیق، تاثیر مجموعه ای از مولفه های ساختاری و رفتاری مرتبط و مؤثر در امر بودجه ریزی را بطور جداگانه بر استقرار مطلوب بودجه ریزی عملیاتی بسنجیم. همچنین با توجه به اهمیت تعیین اهداف کمی و شاخصهای ارزیابی عملکرد در روش بودجه ریزی عملیاتی، طی فرضیه سوم به بررسی میزان تاثیر وضع موجود تدوین شاخصها و اهداف کمی وظایف بر اجرای بودجه ریزی عملیاتی پرداخته ایم. با انتخاب تصادفی نمونه ای از جامعه آماری شامل افراد درگیر بودجه ریزی در سازمان مذکور، با استفاده از ابزار پرسشنامه و آزمونهای فرض آماری منایسه میانگین یک و دو جامعه و فرید من، نهایتا وضعیت جامعه مورد پژوهش تحلیل می گردد.

کلیدواژه ها:

بودجه ریزی بر مبناء عملکرد ، برنامه ، فعالیت ، هزینه یابی بر مبناء فعالیت ، نگرش ، ساختار ، شاخصهای عملکرد ،