بررسی نقش آینده پژوهی در خط مشی گذاری عمومی

خط مشی گذاری عمومی در مفهوم کلی الگوی عملی پایداری است که انتظارات مختلف و گاهی متناقض را پاسخ داده و برای جلب همکاری در حل مسائل ایجاد انگیزه می نماید. لذا برای تحقق مؤلفه پایداری و ثبات خط مشی در محیطی که تحولات قابل ملاحظه ای دارد، آینده پژوهی که موجب باز شدن دیدگاه برنامه ریزان نسبت به رویدادها، فرصت ها و چالش های احتمالی آینده است، نقش مهمی را ایفا می نماید تا خط مشی از ثبات لازم برخوردار باشد. آینده پژوهی از طریق کاهش ابهام ها و تردیدهای فرساینده، توانایی انتخاب هوشمندانه را افزایش می دهد. در این پژوهش ابتدا در قالب پیشینه نظری به تعاریف و اهداف خط مشی گذاری عمومی و آینده پژوهی می پردازیم، سپس در قالب پیشینه تجربی به مدل هایی گوناگون از هر دو اشاره می نماییم. در پایان با مقایسه تعاریف، اهداف و علی الخصوص مقایسه مدل های خط مشی گذاری عمومی و مدل های ( دسته بندی روش های) آینده پژوهی به تبیین نقش آینده پژوهی در خط مشی گذاری عمومی پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

مدل های خط مشی گذاری ، مدل های آینده پژوهی ، نقش آینده پژوهی