بررسی وضعیت سلامت عمومی ورزشکاران دوچرخه سوار

هدف این تحقیق، بررسی وضعیت سلامت عمومی ورزشکاران دوچرخه سوار بود.جامعه آماری این تحقیق را کلیه ورزششکاران دوچرخه سوار شهر مشهد تشکیل داده است. با استفاده از نمونه گیری تصادفی 200 نفر از ورزشکاران دوچرخه سوار به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند، و از پرسشنامه استاندارد سلامت عمومی (GHQ-28) برای اندازه گیری 4 خرده مقیاس (سلامت جسمانی، اضطراب و اختلال خواب، کارکرد اجتماعی و افسردگی) استفاده گردید. اعتبار پرسشنامه تاکنون در بیش از 70 کشور دنیا بر آورد شده است(R=0/92-0/82) برای فرضیه های تحقیق از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن در سطح 0/05>p استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که وضعیت سلامت جسمانی ورزشکاران(M=1/4+1/2) در حد مطلوبی قرار داشت همچنین وضعیت اضطراب و اختلال خواب ورزشکاران مناسب گزارش شد(M=2/1+1/2). وضعیت کارکرد اجتماعی ورزشکاران(M=2/2+1/6) در حد متوسط و وضعیت افسردگی ورزشکاران نرمال بدست آمد (M=3/4+2/3). این نتایج در سطح P<0/01 معنی دار بودند. همچنین بین سلامت عمومی دوچرخه سواران با مدت فعالیت ورزشی(r=0/86) ارتباط معنی داری وجود داشت. بنابراین می توان بیان کرد که وضعیت سلامت عمومی(کل شاخص ها) دوچرخه سواران در حد مطلوبی قرار داشت، و هرچه مدت فعالیت های ورزشی بیشتر باشد میزان افزایش سلامتی عمومی(کل شاخص ها) دوچرخه سواران در حد مطلوبی قرار داشت، و هرچه مدت فعالیت های ورزشی بیشتر باشد میزان افزایش سلامتی عمومی نیز بیشتر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

ورزش دوچرخه سواری ، سلامت جسمانی ، کارکرد اجتماعی ، افسردگی و اضطراب