بررسی تناسبات فضایی مساکن پایدارکوهپایه ای درارتباط با حوزه های جلگه ای وکوهستانی مازندران نمونه موردی: روستای قلعه گردن واقع درشهرستان تنکابن

استان مازندران واقع درشمالی ترین بخش کشور که دارای منطقه اقلیمی معتدل ومرطوب است دارای نقش بسیارمهم محیطی درشکل گیری کالبد وکارکردبناها می باشد که ازجایگاه ویژه ای برخوردار است به منظور تامین اسایش انسان ابنیه نه تنها باید با ساکنان خود بلکه با موقعیت و بسترا قلیمی منطقه ارتباط تنگاتنگ داشته باشند درمقاله پیشرو باهدف رفع معضلات ناشی ازنادیده گرفتن خصوصیات معمریا خرداقلیمی دریک منطقه مشخص به بررسی خانههای روستایی شهرستان تنکابن واقع دراستان مازندران با ویژگیهای معمرای بومی سنتی به عنوان نمونه ای ازمعماری پایدار وهمساز با اقلیم می پردازیم تفاوت های میکروکلیمایی باعث ایجادتمایزاتی درنسبت فضاهای بسته و نیمه بازمساکن حوزه کوهپایه ای باسایرنقاط شده و اغلب این نکته به فراموشی سپرده میشود چرا که هر بخش اقلیمی با خصوصیاتی کلی ازنظر کالبدی سنجیده میشود بنابراین سعی شده به روش میدانی و با استفاده ازمحاسبه نسبت های موجود مساکن روستای کوهپایه ای قلعه گردن مورد بررسی قرارگیرد باتوجه به جامعه اماری 20خانه به عنوان نمونه درنظر گرفته شد نتایج حاصل ازاین پژوهش که ازنوع همبستگی و کمی است اینطور نشان میدهد که درخانههای مستقر دراین مناطق تناسب فضاهای نیمه باز به فضای بسته بطور متوسط 1به 3/5 است سطح اشغال ایوان ها حدود 28/6 درصد بودها ست به این صورت سطح اشغال بخشهای نیمه باز 66/7درصد فضا است

کلیدواژه ها:

تناسبات فضایی ، معماری اقلیمی ، معماری پایدار ، خانههای بومی مازندران ، مناطق کوهپایه ای