نقش توسعه پایداردرشهرهای جدیدوشهرهای سالم

تامین نیازهای اجتماعی انسان درفضاهای شهری ازاصلی ترین اهداف توسعه پایدارمحسوب میشود امروزه تغییرات عینی ازفضای شهری درپی تحول ارتباطات و هجوم اطلاعات همچنین تصویرذهنی دگرگونی به واسطه فهم و کاربرد نادرست ازپیشرفت تکنولوژی و الگوبرداری ناشیانه دربافت های جدید شهری تئوریهای وارداتی تعارضی را بین این دوایجادکرده که این بی توجهی به بستر مصنوعی طبیعی و فرهنگ به عنوان محصول طبیعت هویت مکان این پیش نیاز زندگی اجتماعی را مخدوش نموده و شهروندان را به بحران هویت احساس بیریشگی و دربهترین حالت انزوا دچار نموده است ازاین رو خلق فضای شهری سازنده با ایجادبستر مناسب فرهنگی برگرفته ازویژگیهای بوم ارزشها و هویت جامعه و فضای شهری سرزنده با ایجادشرایط سالم و سازگاربا نیازها و رفتارهای استفاده کننده ضروری به نظر می رسد که این به معنی بومی کردن فضای شهری و برقراری رابطه میان پدیده های اجتماعی فرهنگی و محیط طبیعی و ابعادانسانی است شهرجدید اجتماعی برنامه ریزی شده ارادی با اهداف معین ازپیش تعیین شده و برخوردار ازتمام تسهیلات لازم برای یک محیط مستقل است معمولا شهرهای جدید برای تمرکززدایی کالبدی اقتصادی واجتماعی درناحیه شهری شهرهای بزرگ طراحی میشوند تا با وجود جاذبه های نزدیکی به شهرهای بزرگ جمعیت به خروج ازمادرشهر تشویق شوند تا اسکان همراه اجرای برنامه های توسعه اقتصادی اجتماعی فراهم اید

کلیدواژه ها:

شهرهای جدید ، توسعه پایدار ، شهرسالم ، توسعه شهری ، هوشمندشهری