استفاده ی مجدد از روانابهای سطحی

گسترش و صنعتی شدن شهرها در پی مدرنیزاسیون، در عین آسیب جدی به منابع آب نیاز شدید به آب را در مصارف آبیاری کشاورزی به دنبال داشت. شهرهای بزرگ با مصر سیریناپذیر آبهای طبیعت تنها به تولید فاضلابهای شهری به عنوان خروجیشان می پردازند ودر این بین شاید موضوعی اه برای بسیاری ییر قابل درک باشد امکان تأمین آب در مصارف شهری از سطح شهرها و بدون وابستگی بهمنابع آب زیرزمینی و رودخانهها میباشد. استفادهی مجدد و بهینه از روانابهای سطحی به عنوان گامی در جهت جلوگیری از اسراف آب، تأمین آب مورد نیاز شهرها، جلوگیری از سیلابها، زیباسازی شهرها و ... میتواند موجب حیات آبهای سطحی شود این پایه با استفاده از روش توصیفی تحلیلی در پی بررسی و ارزیابی چ ون ی استفاده بهینه از روانابهای سطحی در شهرها میباشد که امکانپذیری -این مهم با بررسیهای صورت گرفته اثبات و راهکارهای نهایی ارائه شده است اه در این بین به نظر میرسد اه هریک از این راهکارها به تنهایی قادر به امکانپذیر اردن استفادهی مجدد و بهینه از روانابهای سطحی نبوده و بایستی با ترایب نمودن آنها، بهینهترین وضعیت کهبالاترین اثربخشی را در کنترل حجم رواناب و ایفیت آن داشته باشد، با توجه به وضعیت کلانشهرهای ایران و درنظر گارفتن ملاحظات اقتصادی برای آن پیشنهاد نمود.

کلیدواژه ها:

رواناب سطحی ، روش بهینه ، مصار آب شهری ، استفاده مجدد ، سیلاب