بررسی جایگاه نانوذرات دی اکسیدتیتانیوم درمعماری پایدار

طبیعت گنجینه ای ازمواهب خداوند است که نادیده گرفتن آن پیامدهای ناخوشایندی را درپی خواهد داشت رویکردپایداری و معماری پایدار میکوشد با نگاه ویژه به طبیعت و انسان براساس اصول و اهداف خود راهبردهایی جهت حفظ محیط زیست و تامین اسایش و ارامش انسان ارایه دهد درچنددهه اخیرمعماران و متخصصان صنعت ساختمان برای دستیابی به معماری پایدار ازابزار و روشهای گوناگون یاری جسته اند دراین زمینه بهره گیری ازفناوریهای نوین به ویژه فناوری نانو که نقش بسزایی دربهبود ویژگیهای مصالح دارد باتوجه به نقش موثر مصالح ساختمانی درتحقق معماری پایدار درصورت سازگاری ویژگیهای آن با اصول معماری پایدار بسیارتاثیرگذار است نانوذرات دی اکسید تیتانیوم با داشتن ویژگیهای مطلوب مانند سمی نبودن برای انسان ازبین بردن الودگیها و بازده بالا یکی ازنانوموادبه کاررفته درمصالح است که تحولات شگرفی را درویژگیهای مصالح به وجود اوردها ست این نوشتاربه بررسی جایگاه نانوذرات دیا کسید تیتانیوم درمعماری پایدار می پردازد دراین راستا اصول معماری پایدار ویژگیهای مصالح دارای نانوذرات دی اکسید تیتانیوم و سازگاری آنها با یکدیگر مورد بررسی قرارمیگیرد سازگاری وویژگیهای حاصل ازنانوذرات دی اکسیدتیتانیوم درمصالح با اصول معماری پایدار بیانگر نقش موثراین مصالح نوین دردستیابی به معماری پایدار و جایگاه ویژه این نانوذرات درمعماری پایدار خواهد بود به نظر می رسد باتوجه به ویژگیهای نانوذرات دی اکسید تیتانیوم واصول معماری پایدار نانوذرات دی اکسید تیتانیوم ازجایگاه ارزشمندی درمعماری پایدار برخوردارند

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، نانوتکنولوژی ، نانوذرات دی اکسید تیتانیوم