بررسی تأثیر اقلیم خرد در شکل گیری قلمروهای رفتاری

امروزه گسترش شهرها بویژه شهرهای بزرگ، ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی، کالبدی، زیست محیطی بشر را تحت تأثیر قرار داده است.و با وجود تغییرات اساسی در فعالیت ها و کالبد آن، ارتباط حیاتی خود را با طبیعت از دست داده اند و کیفیت زندگی در این کانون هامتمرکز بشدت پایین آمده است. با توجه به نقش اقلیم در تعیین ویژگی های شهر، باعث تأسف است که طراحی شهری تلاشی برای دستیابی به بهترین کیفیت اقلیم طبیعی درفضای شهری نمی کند و از آن جا که کیفیت فضای شهر و به تبع آن آب و هوا و اقلیم تأثیر زیادی بر روی رفتار می گذارند، می توان گفت تفاوت در الگوهای رفتاری انسان ها تا حد زیادی به تأثیر شرایط اقلیمی نسبت داده می شود. رابطه تنگاتنگی بین ساختمان ها و محیط خارجی آن ها و همینطور محیط و رفتار وجود دارد. تمامی رفتارها تحت تأثیر ویژگی های طبیعی ومصنوع محیط شکل می یابند و یا تغییر شکل می دهند، لذا توجه به شرایط اقلیمی محیط در مقیاس انسانی آن و مقرهای رفتاری موجود در محلات ضروری است. در این مقاله ابتدا به شناخت اکوسیستم شهری پرداخته شده و پس از معرفی خرد اقلیم و ابعاد آن و بررسی نقش رفتار و ویژگی های جغرافیایی در شکل گیری قلمروهای رفتاری به ارائه راهکارها و پیشنهاداتی جهت پایداری اجتماعی فضاهای شهری در مقیاس خرد پرداخته شده است

کلیدواژه ها:

خرد اقلیم ، اقلیم و رفتار ، الگوهای رفتاری ، قرارگاه رفتاری