زیبایی فضاهای عمومی شهر و تاثیر آن بر پایداری اجتماعی

رویکردانسانی درکنار توجه به مفهوم توسعه پایداردرمعماری منجر به شکل گیری مفهوم پایداری اجتماعی شده امروزه ازحوزه اجتماعی به عنوان گسترده ترین بعدتوسعه و پایداری درشهرها یاد میشود ازانجا که پیشرفت تمدن شهرنشینی و شهرگرایی درارتباط با رشدروابط انسانی و تعامل اجتماعی افراد جامعه میسر میشود و تعاملات اجتماعی درکاملترین شکل خود درفضاهای عمومی شکل می گیرند نقش اینگونه فضاها درایجادبسترمناسب تعاملات اجتماعی سازنده و مشارکت مردمی اهمیت می یابد طراحی معماری میتواند نقش مهمی دریافتن راه حلهایی بای تاثیر متقابل گروه های اجتماعی ایفا کند طراحی معماری میتواند با ایجادمحیطی زیبا باعث جذب افراد ترغیب آنها به برقراری ارتباط با دیگران افزایش حضور و افزایش سرزندگی گردد هدف ازاین پژوهش شناخت عهوامل زیباسازی محیط شهری درراستای دستیابی به پایداری اجتماعی است روش پزوهش بصورت توصیفی تحلیلی است ابتدا مفاهیم اصلی نظیرپایداری اجتماعی فضای شهری و زیبایی و فاکتورها و معیارهای هرکدام معرفی میگردد و درادامه رابطه بین پایداری اجتماعی و زیبایی فضاهای شهری ازطریق تحلیل ریزفاکتورهای هریک بررسی میگردد درنهایت مشخص میشود که زیباسازی محیط ازدوجهت کالبد ومعنا و ازطریق جلب رضایت کاربران هویت بخشی به محیط و افزایش حس تعلق و.. درواقع فراهم اورنده فاکتورها و شرایط دستیابی به پایداری اجتماعی است

کلیدواژه ها:

پایداری اجتماعی ، فضای عمومی شهری ، زیبایی ، معماری