بررسی نقش معماری در طراحی مجموعههای اقامتی توریستی در راستای توسعه صنعت گردشگری با رویکرد اکوتوریسم نمونه موردی: منطقه 22 تهران

رشد شهرنشینی در جهان و ایران و ازدیاد شهرهای بزرگ و پر جمعیت و شهرکهای صنعتی باعث به دور افتادن انسان از طبیعت شده است. بنابراین انسان روز به روز عطش بیشتری برای دیدار مناطق طبیعی پیدا میکند. یکی از اصلیترین نیازهای جامعه بشری برای پر کردناوقات فراغت نیاز به گردشگری است که به شکلهای مختلف از جمله اکوتوریسم )طبیعت گردی( متجلی میشود. در سالهای اخیرملاحظات زیست محیطی موجب گردید تا اکوتوریسم به عنوان سازگارترین نوع گردشگری بیش از سایر اشکال گردشگری مورد توجه قرار گیرد. در واقع این نوع گردشگری جهت ارتقای پیشرفت اقتصادی هر کشور، مردم بومی منطقه و حفظ ارزشهای طبیعی، زیست محیطی و فرهنگی مناطق گردشگری تشخیص داده شده است. منطقه 00 تهران دارای جاذبههای گردشگری زیادی مشتمل بر دریاچهشهدای خلیج فارس، آبشار تهران، پارک جنگلی چیتگر، رودخانه کن، پارک جنگلی لتمان کن، آبشار طبیعی سنگان، بوستان جوانمردان ایران، باغ موزه گیاهشناسی و پارک جنگلی خرگوش دره و... میباشد که جذابیتهای ویژهای را برای گردشگران داخلی و خارجی فراهم کرده است. بنابراین، این منطقه با توجه به پتانسیلهای منظر طبیعی، میتواند جایگاه خود را در جذب سرمایهگذاریها در صنعت توریسمفراهم کند. باتوجه به این که امروزه بر شمار آلایندههای زیست محیطی افزوده میشود و روز به روز با خطر ابتلا به انواع بیماریهای جسمی و روحی به خصوص در شهر تهران مواجه هستیم، از این رو طراحی فضایی با رویکرد اکوتوریسم و در ارتباط با طبیعت و محیط زیست امری ضروریست که در تحقیق حاضر به آن پرداخته میشود

کلیدواژه ها:

توسعه گردشگری ، اکوتوریسم ، مجموعه اقامتی توریستی ، محیط زیست ، منطقه 00 تهران