بررسی اهمیت طبیعت در پایداری اجتماعی درفرآیند توسعه پایدار

رشدفزاینده ی جمعیت جهان و مصرف بی رویه انرژی های فسیلی واثار مخرب آن برمحیط زیست و ساخت ساختمانهای ناسازگاربامحیط بشر را دچاربحران ناپایداری ونابودی منابع و محیط زیست ساخته است باتوجه به تحقیقات گسترده وروزافزون مقوله توسعه پایدار و تمام جوانب آن ازلحاظ پایداری زیست محیطیپایداری اقتصادی و پایداری اجتماعی درکشورهای درحال توسعه کمتر شاهدبه وقوع پیوستن عملکرد پایداری درتمام جهات هستیم تنها درچند مورد خاص درساخت و سازها ازجمله کیفیت مصالح شاهد رویکرد پایداری می باشیم و درعین حال همچنان ساخت و سازهای بی رویه و غیراصولی درحال انجام می باشد درحالیکه بحران های زیست محیطی و اجتماعی هرروز وارد مرحله حساس تری می شود و نیاز به تغیراساسی ساختاری هرچه بیشتر احساس میشود لذا تازمانی که جوانب پایداری هریک ازارکان توسعه پایداربصورت جزئی و با شناخت کامل برما اشکار نباشد نمی توانیم اثروعملکرد آن را به درستی درک کرده و به کارببریم دراین مقاله بصورت کیفی و مطالعات کتابخانه ای و اسنادی ابتدا به تعریف کلی ازتوسعه پایدار وجوانب آن و بررسی پایداری اجتماعی با تکیه برموضوع طبیعت و اکولوژی پرداخته شده و سپس به موضوع طبیعت به عنوان بسترطبیعی ساختههای مصنوع انسان و شناخت انسان ازطبیعت و رابطه متقابل با آن و نقش طبیعت درپایداری بررسی شده تا اگاهی و درک کاملتری ازپایداری برای کارفرمایان و متخصصین و سازمانها ایجادشود تا شاهد عملکرد بهتری ازرویکردپایداری باشیم

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، محیط زیست ، طبیعت ، اکولوژی ، طراحی اقلیم