تبیین رابطه ارتباط با طبیعت و میزان احساس تعلق به مکان در معماری سنتی ایران، نمونه موردی بررسی خانه لاری ها
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,497
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CIVIL01_392
تاریخ نمایه سازی: 10 شهریور 1393
چکیده مقاله:
یکی از معانی مهم و موثر در ارتباط انسان و محیط که مورد توجه طراحان بوده است ، حس تعلق و مالکیت فضایی می باشد. خانه اولین فضایی است که انسان احساس تعلق فضایی را در آن تجربه میکند. معمار خانههایسنتی میدانست که انسان جزئی از طبیعت است و وابستگی انسان به طبیعت مسألهای غیرقابل انکار می باشد.ارتباط با طبیعت در خانه های سنتی سبب ایجاد حس تعلق به خانه گردیده که معمار مدرن نادانسته با حذف اینعنصر از خانه های معاصر زمینه ساز از بین رفتن احساس مالکیت شده است. در این مقاله عواملی که باعث ایجاد حس تعلق در خانه لاری ها شده است مورد بررسی قرار گرفته است .این بررسی از طریق مطالعه و مقایسه خانه لاری ها با خانه های معاصر از نظر ایجاد حس تعلق می باشد و در نتیجه فضای باز)حیاط( و فضای نیمه باز)ایوان( و عوامل طبیعی )اب و گیاهان (از عوامل ایجاد حس تعلق در خانه لاری ها میباشد که این مهم از خانه های امروزی حذف گردیده است
نویسندگان
مریم جیرانی
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب
ندا ضیابخش
استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :