معماری امروز در تقابل معماری دیروز مطالعه موردی شهرستان آمل

شهر آمل از شهرهای قدیمی ایران در استان مازندران است. بافت تاریخی آمل از محله , بازار , مساجد ,معبر و گذر تشکیل شده , بافت قدیمی شهر بدلیل تغییر فرهنگ زندگی شهری، تغییر عملکرد شهر از نظراقتصادی، جاذبه های بافت جدید و جذاب نبودن بافت تاریخی برای جمعیت ساکن در آن ، وجود مخروبه ها و ساخت و سازهای جدید ناهمگون با بافت تاریخی، بناهای متروک و فرسوده تاریخی هویت خود را ازدست داده است. فرضیه محوری این مقاله امید بر آن است در حال حاضر ساختمان های که در شهر ساخته می شوند را نه می توان تابعی از الگوهای غربی و شرقی با ویژگی های یک ساختمان مدرن و پیشرفته به شمار آورد و نهاثری از معماری سنتی را در آن جستجو نمود. با اینکه معماری سنتی ما از غنای بسیار بالایی برخوردار است و محاسن و زیبایی آن نیز بر هیچ کسپوشیده نیست، امروزه کمتر به کار می رود. ما امروز شاهد آن هستیم که ساختمان ها با قد و قواره های گوناگون و بدون طرح و معماری اصولی ساخته می شوند و چهره سنتی شهرها را از بین می برند. اینمشکل بزرگی برای جامعه امروزی ماست و واقعا این سئوال مطرح می شود که چرا باید نفوذ معماری مدرن غرب، اینطور فرهنگ و هنر ما را به خطر بیندازد.مقاله ابتدا به معنای سنت ومعماری سنتی وچگونگی ورود نماهای بی هویت مدرنیته و طرح علل مطرحشده ازسوی منتقدان و برای ارزیابی بهتر مسائل مورد انتقاد، به ارائه ی مسیری برای پیشرفت معماری بومی سرزمین مان پرداخته است. این بررسی در شهرستان آمل انجام پذیرفته است.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، سنت ، معماری اصیل ، معماری مدرن ، بی هویتی ، نما