آیا زمین های کشاورزی شهری یک رویکرد پایدار محسوب می شود؟نمونه موردی :شهر اصفهان

تلاشهای بین المللی برای حفظ محیط زیست طبیعی عمدتا برروی تنوع زیستی گونه های جانوری و گیاهی درحال انقراض متمرکز شده است وتوجه کمی به محیط زیستی که درمجاورت محل زندگی و کارانسانها است میشود درمقیاس کوچک مناطق سبز و پارک ها فرصت جالبی هستند که باتمرکز برکارکرد و نقش آنها درجامعه ی شهری و درمیان شهروندان شاهد نوآوریهای چشمگیری باشیم که کشاورزی شهری میتواند فرصت فوق العاده ای برای بسیاری ازشهرها ازنظر دسترسی به موادغذایی تازه و ارگانیک درداخل مرزهای شهری باشد ازاین رو به دنبال راهی برای ارتقا زندگی شهروندان و همینطور حضور طبیعت درفضای شهری هستیم باتوجه به واقع شدن اصفهان درمنطقه ای کویری که باکمبود روزافزون منابع آبی روبروهستیم این رویکرد کشاورزی شهری میتواند منابع آبی را صرف فعالیتی کند که ازنظر برگشت هزینه زیبایی منظرشهری ایجادمنظر سبز افزایش تعاملات اجتماعی و دراخر تامین پایداری درشهرها گامی موثربردارد این شهر را به محیطی زیباتر باویژگیهای کیفی بالاتر تبدیل کند این مقاله چگونگی عملی شدن پایداری درقالب زمین های کشاورزی شهری را بررسی می کند بعلاوه راهکارهایی برای بازیافت و صرفه جویی درمصرف آب برای زمین های کشاورزی شهری را ارایه میدهد درادامه شرایط تحقق پایداری درشهرها را ازاینطریق بررسی می کنیم

کلیدواژه ها:

زمین کشاورزی شهری ، پایداری ، بازیافت آب ، آب شهری