بررسی تأثیر هویت در ساختار معماری

مفهوم ساخت، در ارتباط سلسله مراتب نظم ها و مفاهیم در سطوح متعدد، برداشتی ارگانیک و انطباقی از جهان هستی است، چنان که در طبیعت با جریان یافتن نظام ها به درون یکدیگر، وحدت کل به وجود می آید و در واقع جنبه ی کمیت عناصر ایجاد کثرت می کند وجنبه ی کیفیت آن همین کثرت را به وحدت باز می گرداند تا همین درک منظم از فردگرایی مدرن تا جمع گرایی سنتی پایه و اصول زمان ساختاری حا و آینده شود. بحث پایداری مشتمل بر جامعه، اقتصاد و محیط زیست می باشد و به موضوعات اجتماعی، فرهنگی، فهم رابطه انسان و طبیعت و انسان ها با یکدیگر و همچنین مدیریت و سیاست گذاری عمومی می پردازد. ویژگی های بعمل آمده دراین پژوهش تبیین مفاهیم ساختاری و عمق زیربنایی یک نظام هدف مند، که سرفصل آن مخاطبین و در گذرگاه ساختاریش ریشه های معماری و البته خالق آن یک طراح، یک مجری و یک مدیر منتظم بر اصو می باشد که در گرد تمام تفاسیر می تواند معماری باشد و هیچ نباشد که بازوی توانمند این تقابل و تفاهیم را در دو کفه تراز نماید. در بررسی های شکل گرفته و تبیین آنچه که ماحصل ابعاد مکانی در بطن جامعه تا افعا زمانی در ذهن هر فرد است بایستی به یک جمع بندی کلی در قبال گفته ها و ناگفته ها در میان تعاریف بزرگان و صاحب نظران برسیم که در زیل به کلیاتی از نیازها و مسائل ارزیابی شد پرداختیم

کلیدواژه ها:

اجتماع ، زمام ، سنت ، هویت ، فرهنگ ، ، مدرن